Δημήτρης Λιαντίνης
Joomla Slide Menu by DART Creations
Τα Βιβλία του Λιαντίνη
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
Χειρόγραφα
Αναμονές - Προσθήματα

Eκδόθηκε το «ΟΔΟΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ», ανέκδοτο μέχρι σήμερα βιβλίο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΑΝΤΙΝΗ

 Η ΓΚΕΜΜΑ επανέρχεται στο θέατρο ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Η ΓΚΕΜΜΑ επανέρχεται στο
θέατρο ΒΡΕΤΑΝΙΑ από 2 Μαίου 2019

 Η ΓΚΕΜΜΑ επανέρχεται στο θέατρο ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Η ΓΚΕΜΜΑ Του ΛΙΑΝΤΙΝΗ
Φιλοσοφικός στοχασμός σε θεατρική μορφή επιστρέφει στην Αθήνα

Η Γκέμμα του Λιαντίνη επιστρέφει στην Αθήνα

Η ΓΚΕΜΜΑ Του ΛΙΑΝΤΙΝΗ
Φιλοσοφικός στοχασμός σε θεατρική μορφή

Η Γκέμμα του Λιαντίνη Θεατρική Μορφή

Αγγλική Έκδοση της
Γκέμμα

Αγγλική Έκδοση της Γκέμμα

Ρωσική Έκδοση της
Γκέμμα

Ρωσική Έκδοση της Γκέμμα

Αγγλική έκδοση των ποιημάτων
Οι Ώρες των Άστρων

Αγγλική έκδοση των ποιημάτων Οι Ώρες των Άστρων

 

 
 

Αντι - Αλέξανδροι και Νίτσε

(Απόσπασμα από επιστολή του Λιαντίνη σε γνωστό Λογοτέχνη, Κηφισιά 1.1.1997)*.



 

Ήμουνα νέος ακόμη που μετάφρασα το Ecce homo  του Νίτσε. Ίσως τώρα, καθώς ο γύφτος, αν ξαναδοκίμαζα, να ΄χα κυριαρχήσει περισσότερο στα σύνεργα της φωτιάς μου. Και οι συμβουλές χρησιμεύουν. Γιατί γνωρίζουμε ότι, εάν ο έπαινος ευφραίνει ευνουχισμένα, η σωστή κριτική ωφελεί την πειθαρχία. Θυμάμαι λ.χ. εδώ μελαγχολικά την άτσαλη αντίδραση του Σεφέρη, όταν κάποτε αποκότησε να του υποδείξει κάτι για την τέχνη του ο Λορεντζάτος.

Ρωτάς, γιατί ζήτησε την αναγνώριση ο μεγαλοφυής παράφρων. Για να κατανοήσουμε, όχι να δικαιολογήσουμε, ας πούμε πως ήταν το τελευταίο που επιθύμησε μέσα στην έρημο των διψάδων που έζησε. Πως αλλιώς θα γινότανε να σταθεί και να αντέξει; Που τελικά δεν άντεξε.

Σχετικά με τους Αντι – Αλέξανδρους που γράφει, βλ. σελ. 70,** ότι είναι χρεία να ξαναδέσουν το Γόρδιο δεσμό, φρονώ ότι μιλά για την ανάγκη να ξαναγυρίσει ο άνθρωπος στο στιβαρό και άσπονδο πνεύμα του προσωκρατικού αιώνα.

Είναι εκείνο που αλλού το λέει έτσι: η μόνη εξασφάλιση για το μέλλον της ανθρωπότητας είναι να μην πεθάνει το τραγικό αίσθημα (die tragische Besinnung). Το ίδιο που κατηγόρησε ο Σολωμός μας το μεγάλο Ευριπίδη (βλ. Στοχασμούς) ότι με την τέχνη του έκαμε την ψυχή ψυχολογία. (ψυχή = η Σελήνη του Ενδημίωνα, ψυχολογία = η θέληση του Άρμστρονγκ και του κάθε αμερικάνικου. Ό,τι ακριβώς είπε ο ίδιος ο Νίτσε, όταν αναγόρεψε τον Ευριπίδη (και το Σωκράτη) νεκροθάφτες της αττικής τραγωδίας. Ή αν θέλεις τη σύγχρονη παραλλαγή, ο λυμένος Γόρδιος είναι η «ολοκλήρωση της μεταφυσικής» (die vollendete Metaphysik). Έτσι δεν ερμηνεύει ο Heidegger τη συνεισφορά του Νίτσε στο ξεγύμνωμα του ευρωπαϊκού μηδενισμού;  (europäischer Nihilismus). Να αποστρέψουμε το πρόσωπο, δηλαδή, από τη γοητεία και τον κίνδυνο του ακατάληπτου. Που αποκόπηκε ο σύγχρονος άνθρωπος από τον ομφάλιο λώρο της ανιχνήλατης και ανεξιλέωτης φύσης. Που βολεύτηκε στο στενό θερμοκήπιο έντρομος αγνάντια στο χαλεπό της παγωνιάς του όρους. Γιατί η μεταφυσική όπως την κατανόησαν οι έλληνες (μέσα και ο Αριστοτέλης) είναι παντάπασι ξένη σε ό,τι ονομάζει μεταφυσική το επαίσχυντο ιερατείο, και οι κάθε λογής μοντέρνοι πνευματικοί χλιμπίκουλες. Η μεταφυσική, το άγνωστο κομμάτι της φυσικής, είναι το φρικαλέο μυστήριο του όντος, καθώς εκφράζεται και λειτουργεί στο σχέδιο μιας αιώνιας κοσμικής αντινομίας, που δεν πρόκειται να ακυρωθεί ποτέ. Είναι το δράμα της ύλης και της ενέργειας και η σκοτεινή τους ορμή να οικοδομούν τη δημιουργία επάνω στον αφανισμό της. Και η εμπλοκή του ανθρώπου σ’ αυτήν την αβυσσαλέα απλότητα. Την τυφωνική παλαιστική που οι έλληνες την είπαν ανάγκη ή μοίρα. Αυτό εγέννησε την αττική τραγωδία. Και εδώθε λαβαίνω την αφορμή  να φωνάζω καβάλα έστω «στο γρήγορο αλογάκι μου κι εγώ», ότι η αττική τραγωδία είναι το ευγενέστερο προϊόν που έσωσε να κατορθώσει ο ανθρώπινος νους μέσα σε ολάκερη την ιστορία. Ποτέ ο άνθρωπος δεν έφθασε ψηλότερα. Σε αιώνες αιώνων, και το μέλλον μέσα. Κρίση δίκαιη που δεν πρόκειται να την υπερβεί η προφητεία της.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

...ποτέ δεν ακούσατε σωστά Ησίοδο και Αριστοφάνη τους ευγενικούς, γιατί ζήσανε δεμένο το Γόρδιο δεσμό του κόσμου και της ύπαρξης.

Είμαι κι εγώ κακόθυμος και σκουντούφλης. Και το λέω στον εαυτό μου μόνο. Και στη δίχως αιτία οργή που με μάχεται.

Όλα αυτά όμως πριν την απόδειξη είναι κούφια καρύδια. Η απόδειξη είναι η λύση του Γόρδιου δεσμού. Και η απόδειξη είναι ο Γόρδιος δεσμός, που θα τον λύσουν μόνο όσοι υψώνονται στην περιωπή του Αλέξανδρου.

 


*Το απόσπασμα αυτής της επιστολής βοηθάει το μελετητή της ΓΚΕΜΜΑ στη προσέγγιση του νοήματος της σελ. 144.

 

** Ο Λιαντίνης παραπέμπει εδώ στο βιβλίο του, Fr. Nietzsche, ΙΔΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, σελ.70.